Ryan Adams on the road

Ryan Adams is met zijn Cardinals volop aan de promo begonnen van ‘Cardinology’. Gisteren nog dook de man plots op in een New Yorkse bar waar hij de klanten een miniconcert presenteerde. De setlist, een impressie en wat uitleg vind je hier terug (klik).

Daarna was de band ook te gast bij David Letterman. Beelden daarvan vind je hieronder. Het blijft bizar om onze held in een Iron Maiden t-shirt te zien paraderen. Het is nu enkel hoopvol wachten op een Belgisch concert.

Links Laten Liggen

De nieuwe Oasis heeft me nog altijd niet volledig weten overtuigen, hun concert in Vorst echter wil ik voor geen geld missen. Zeker niet na het aanschouwen van bijgevoegde Champagne Supernova versie. Deze speelden de heren onlangs tijdens hun doortocht op het 5daags BBC festival ‘Electric Proms’ in Londen (klik). Ook I Am The Walrus (The Beatles) mocht er die avond zijn (klik).

Deze week in de brievenbus gevallen en bijzonder gesmaakt: het derde Seasick Steve album ‘I Started Out With Nothin And I Still Got Most Of It Left’ (review volgt). De bluesveteraan keerde onlangs terug naar waar het voor hem allemaal begon: Jools Holland (klik).

MTV zette de voorbije week nogmaals een monument uit de rockgeschiedenis in de kijker (klik).

Het Belgisch talent van morgen staat op 13 november op het podium van Trix (klik). Eerder tipten wij dit Gentse gezelschap al (klik).

Uitsmijter van de week vinden we terug bij Ryan Adams. ‘Cardinology’ werpt een eerste ‘teaser clip’ (klik). Bjorn weet het overigens mooi te verwoorden (klik).

Greg Dulli – Candy Cane Crawl

We hebben het er hier al eerder over gehad, Greg Dulli brengt zeer binnenkort een live solo-album uit dat luistert naar de naam ‘Live At Triple Door’. Spin Magazine heeft de stream van één van de nummers te pakken (klik). Candy Cane Crawl schitterde al op The Twilight Singers‘ ‘Powder Burns’ en hoor je hier nu helemaal naakt met strings. Een bijzonder straffe voorbode van het volledige album.

Door de blender

Al een godganse dag ben ik in de ban van onderstaande cover. Ronduit subliem op een donkere herfstdag als deze!

Future Five

The Panics: Australisch indie gezelschap dat opereert in het vaarwater van Belle & Sebastian. Hun debuutplaatje is momenteel niet in Europa te verkrijgen, maar veelbelovend klinkt het alvast wel (klik).

The Gaslight Anthem: Ergens in de breed aangelegde vijvers waar Social Distortion en The Paladins opereren vinden we dit Amerikaans ‘soul/punk/blues’ kwartet terug. Binnenkort stellen ze hun ‘The ’59 Sound’ voor in de Botanique. Vuurwerk gegarandeerd (klik).

Barbie Bangkok: Talent van binnen de eigen landsgrenzen, behaalde in 2004 een finaleplaats in Humo’s Rock Rally (naast The Van Jets, Absynthe Minded en Madensuyu) en levert met ‘People & Geometry’ één van de betere Belgische popplaten van dit jaar af (klik).

Deerhunter: ‘Ambientpunk’ is hoe ze hun muziek zelf omschrijven. Georganiseerde chaos is wat wij er over denken. Liefhebbers van Sonic Youth, Liars en The Yeah Yeah Yeahs komen hier zeker aan hun trekken (klik). Hun album kan je overigens hier streamen (klik).

Paul James: Folk en country gebracht met de instelling van Sid Vicious. Deze multi-instrumentalist neemt z’n nummers helemaal alleen, zonder enige vorm van nabewerking, op. Het resultaat mag er zijn (klik).

In Memoriam

Twee messteken in zijn eigen borstkas – tenminste dat is wat wordt aangenomen – maakten precies vijf jaar en één dag geleden een einde aan het jonge, creatieve leven van Elliott Smith. Vijf solo-albums en enkele zeer verdienstelijke bijdragen aan films als ‘American Beauty’ en ‘Good Will Hunting’ heeft de vierendertigjarige songsmid op zijn conto. Daarnaast speelde hij zelf mee in films als ‘Lucky Three’ en ‘Southlander’.

Depressie, allerhande verslavingen en angsten verstoorden echter zijn stabiele levenswandel, wat hem op vierendertigjarige leeftijd fataal werd. Na zijn dood verschenen nog twee platen. ‘From A Basement On A Hill’ (2004) postuum uitgebracht door zijn familie verzamelt een pak onuitgegeven materiaal evenals ‘New Moon’ in 2007. Dat de man nog bijzonder veel in z’n mars had en dat er hiermee een wereldtalent verloren is gegaan blijft een understatement.

Port O’Brien – AB, 16/10/2008

“Van zalmkweker tot rockster!”. Het zou ons niet verbazen mochten we dit binnen afzienbare tijd in onze favoriete muziekmagazines lezen over Port O’Brien, genoemd naar de gelijknamige baai in Alaska. In thuisland Amerika wordt het vijfkoppige gezelschap al op handen gedragen en ook Europa lijkt stilaan warm te lopen voor de jonge folkies. Met hun voortreffelijke debuutplaat ‘All We Could Do Was Sing’ op zak, pakken ze haast probleemloos een halfvolle AB Club in.

We waren al behoorlijk enthousiast over bovengenoemd debuut, maar het moet gezegd dat er live zowaar nog meer te beleven valt met Van Pierszalowski en zijn charismatisch gevolg. Star, gedreven en bij momenten haast manisch legt de man het diepste van zijn ziel bloot. Samen met vriendin Cambria Goodwin, het bloemenmeisje dat op het podium met bijzonder veel ontzag afwisselend de toetsen en de banjo bespeelt, schudt hij de woede en frustratie over het luizige vissersbestaan in Californië van zich af.

Lees hier meer

Links Laten Liggen

Zwart of wit, vlees of vis, zwalpen of vallen, het is altijd wel iets. Een week waarin het concertaankondigingen regende, een week waarin we besloten het nieuws definitief te mijden tot de financiële berichten niet meer overheersen. Een week ook, waarin we ons eindelijk even konden toeleggen op wat nieuw en vers voer.

Het Amerikaanse The Walkmen bijvoorbeeld. ‘You And Me’ is het vijfde album van het gezelschap dat je komende donderdag in de Brusselse AB Club aan het werk kan zien. De heren brachten hun eigenzinnige mix onlangs op David Lettermans Late Night Show (klik).

Viel in de grote promobus deze week: het nieuwe EP’tje van Isobel Campbell & Mark Lanegan. Een voorsmaakje vind je hier (klik). God we love that Lanegan style!

The Dears gooiden dan weer een nieuwe clip op youtube (klik). Money Babies klinkt  behoorlijk pittig en intens.

Greg Dulli – Live At Triple Door

Na het totaal miskende ‘Amber Headlights’ uit 2005 brengt Greg Dulli opnieuw een solo-album uit. Deze keer zonder Gutter Twin Mark Lanegan en zonder hulp van zijn Twilight Singers. Het betreft hier een live album opgenomen in 2007 tijdens een benefiet show in Seattle.

Op het schijfje zullen zowel covers als songs uit Dulli’s persoonlijke archief te vinden zijn. Tijdens de twee shows waar dit plaatje werd opgenomen, werd Dulli bijgestaan door schoon volk als Petra Haden en Shawn Smith (Brad).

‘Live At The Triple Door’ zal vanaf 28 oktober digitaal beschikbaar zijn via Dulli’s eigen platenlabel Infernal Records.

Lucinda Williams – Little Honey

Vandaag viel het nieuwe album van de 55-jarige cowgirl Lucinda Williams in de brievenbus. Een eerste premature evaluatie klinkt behoorlijk positief. Waar ‘West’ meer de traditionele, vaak diepdroeve country- en americanawegen bewandelde is ‘Little Honey’ iets steviger en bij momenten meer rootsy. Gastbijdragen van Elvis Costello, Matthew Sweet én AC/DC-cover It’s A Long Way To The Top  zetten de toon.

Opener Real Love is ronduit adembenemend en draagt een scherp randje met zich mee. Bovendien verzamelde onze heldin een bijzonder straffe band rond zich. Leden van ondermeer Eels en The Bangles (euh, ja!) nemen de muzikale partijen voor hun rekening. Alsof dat nog niet genoeg is gooit Williams op 24 oktober een digitale plaat te grabbel op het net. ‘Lu In 08’ is een protestplaat in de puurste zin van het woord. Covers van ondermeer Bob Dylan (Masters Of War), Buffalo Spingfield (For What It’s Worth) en Wayne Coyne met Thievery Corporation (Marching The Hate Machines Into The Sun) sieren de release. Enig nieuw nummer zal Bone Of Contention zijn, wat oorspronkelijk voor ‘Little Honey’ was geschreven.