The End Is the Beginning Is the End

Deze blog is dood! Ik verwelkom u allemaal graag terug op http://debonair.damusic.be/

AC/DC – Sportpaleis, 01/03/2009

Meer dan acht jaar moesten de Belgische fans op hun honger blijven zitten. Met de nieuwe plaat ‘Black Ice’, goed voor dubbel platina in ons landje, stevig onder de oksel geklemd doen de kranige veteranen van AC/DC waar ze goed in zijn. Een kolkende massa gestaag naar een absoluut kookpunt brengen. Of hoe loepzuivere rock-‘n-roll transformeren in topentertainment.

Al op de stoep voor het Sportpaleis wordt de massahysterie aangewakkerd door de prominent aanwezig merchandisestandjes. Hebbedingetjes van de avond zijn ongetwijfeld de rood opflikkerende duivelshoorntjes, die later de donkere pauzes tussen de nummers een demonisch karakter moeten aanmeten.

Lees hier meer

Setlist + reviews
Foto via Knack

Great Expectations

Dat het alweer schandalig lang geleden is? Absoluut! Uiteraard zaten we in die tussentijd niet stil!

Vooreerst was er dat nieuwe Morrissey album waar we niet rouwig, maar ook niet opgewonden over zijn (review is met vertraging op komst).

Vrijdag één van de betere optredens van de laatste maanden gezien. De heren van The Gaslight Anthem wisten vorig jaar al behoorlijk te overtuigen met hun tweede telg ‘The ’59 Sound’. Zoals vaak gaat het er live nog net iets steviger aan toe. Lang geleden dat we nog zo’n brok speelplezier en testosteron op een podium samen zagen. Bruce Springsteen meets The Replacements meets Social Distortion, zoiets? Klik op bovenstaande foto en u weet waarover we het hebben!

Over Social Distortion gesproken, de heren plannen een nieuwe Europese tournee. Binnenkort meer info op hun homepage. Wij wachten hoopvol af!

Introducing: Titus Andronicus

De naam ontleende dit Amerikaanse gezelschap bij Shakespeare. Aan hun debuutplaat ‘The Airing Of Grievances’ gingen slechts enkele 7 inch ep’s vooraf. Verder staat dit vijftal garant voor explosieve gitaarriffs, ruwe vocalen en her en der (jawel) een a capella refreintje.

De overtuigingskracht kwam hier meer dan over, nu jullie nog! Check de heren uit op Myspace en Last Fm.

Introducing: White Antelope

Wanneer Robin Pecknold niet met Fleet Foxes op de lappen is, kan de man het niet laten om ook solo zijn muzikale besognes te delen met de mensheid.

Onder de naam White Antelope laat Pecknold de psychedelische à capella voor wat het is en smeedt hij breekbare, aangrijpende liefdesliederen (of wat had u gedacht).

Op zijn Myspace pagina is ondermeer False Knight On The Road terug te vinden. Een eigenzinnige impressie van een oude traditionele Engelse folksong.

Bruce Springsteen @ The Superbowl

Morrissey gaat naakt en Dylan duikt op in een reclamespot voor Pepsi. De wereld op zijn kop? Gelukkig is er nog Bruce Springsteen (die dan weer in de rats zit met Wal Markt). Geen Belgische doortocht voor hem dit jaar, misschien wel een reden om nog eens naar Landgraaf af te zakken?

De man heeft met ‘Working On A Dream’ weer een dijk van een plaat in handen.

Massahysterie gisterenavond toen hij met zijn E-Street band het beste van zichzelf gaf tijdens de pauze van de Super Bowl. Beelden zie je hierboven. Een tweede link vind je hier (klik).

Arcade Fire – Lenin

Op 17 februari verschijnt ‘Dark Was The Night’, een verzamelcd waarop verschillende artiesten zich van hun beste kant laten zien tegen AIDS. Producers van dit album zijn Aaron en Bryce Dessner van The National.

Maar liefst 32 nummers zullen op het schijfje staan. Ondermeer The National zelf (of wat had u gedacht), Conor Oberst, Beirut, Bon Iver, Iron & Wine, Spoon en Sufjan Stevens gooien hun muzikale kunsten te grabbel.

Ook Arcade Fire is van de partij. Win Butler en zijn kompanen leveren het prachtige Lenin. Een song die via deze link te streamen is. Op de homepage van Arcade Fire vind je de lyrics terug.

Alle info en de deelnemende artiesten aan ‘Dark Was The Night’ vind je onder deze link.

Over verzamelcd’s gesproken. Vandaag viel de soundtrack van ‘Palermo Shooting’ (trailer) in de brievenbus. Daarop lekker tracks van ondermeer Grinderman, The Velvet Underground, Portishead, Bonnie ‘Prince’ Billy, The Long Winters en Calexico!

White Lies – To Lose My Life

Na een behoorlijk tegenvallende start met Fear Of Flying besloten de heren McVeigh, Cave en Brown eind 2007 om hun band om te dopen tot White Lies (letterlijk: ‘een leugentje om bestwil’). Geen slechte zet, zo bleek. Op 27 februari 2008 speelden ze hun eerste show en nog geen maand later kregen ze een contract onder de neus geschoven door ‘Fiction’, een label onder de hoede van gigant Universal. Een klein jaar later staat de bende met ‘To Lose My Life’ aan de vooravond van een internationale doorbraak.
 
In de eerste helft van de jaren tachtig maakten bands als Echo & The Bunnymen, Joy Division, The Sound en The Psychedelic Furs furore in de bruisende Engelse muziekscene. Hun handelsmerk? Instant duistere en klinisch rumoerige muziek. “Treurwilgen met visie” werd wel eens gekeeld vanuit de coulissen.

Lees hier meer

Down

Ik verbleef een tijdje in het ziekenhuis … en begrijp nu perfect wat Tom Smith bedoelde. Binnenkort zijn we terug.

The End?

DeRob was me even voor. Hoe dan ook onheilspellende berichten op Ryans blog! 

maybe we will play again sometime and maybe i will work my way back into some kind of music situation but this is the time for me to step back now, to reel it in and i wish everyone peace and happiness and if music is your dream, or if just dreaming is your dream, may you find your way through the rough patch with ease and i hope you let go and it takes you all the way there-

loving kindness to all.